Тесен за моята душа е домът ви,
тесни са и душите ви да ме разберете.
Как искате цвете расло на поляна
да вирее сега в саксия проклета?
Вашият морален, благороден път,
на сърцето ми ограда стоваря.
В морала и благородството аз виждам любовта,
а пък вие килията за моята душа...
Щастието не е това да бягаш от хората,
а шанс да им дадеш,
аз не съм пластмасова кукла,
мога да обичам!
Никога не очаквайте цвете в саксия
пред прозореца да расте.
То вижда какво е имало
и как му е било отнето.
То мечтае за свободата си,
за любовта си. И щом ги няма,
как би могло щастливо да е то?