Този мрак ме подлудява,
искам малко светлина.
Не мога повече да трая
затворена в теснина.
Трябва нещо да направя,
ще ритам, блъскам със ръце.
И ето идва края,
светлина разцепих с викове.
Попаднах във прегръдка нежна,
нечия сълза по мене се стопи,
глас като камбана ми прошепна:
Добре дошла, детето ми! Сега поспи.