Небето му е вечно до колене.
А сухото море - безбрежно тихо.
Посоката е запад,
не, почти е север,
а острова дори не е Итака.
Протяга се, на пръсти се надига,
и аха - звездица да си стигне.
Но се оплита в гарваново ято,
което над морето се понася.
А островът дали да е Итака?!